یک راز، بین دو نفر
تنها زمانی حفظ میشود و باقی میماند
که یکی از آن دو مرده باشند.
این یک ضربالمثل قدیمی رومی است که نمیدانیم برای نخستین بار چه کسی آن را به کار برده است.
اما احساس کردم شاید در دوران جدید که ارتباطات دیجیتال بسیار گسترده شده، یادآوری آن بتواند برای همهی ما مفید باشد.
زمانی از اریک اشمیت پرسیدند که نظر شما در مورد حفظ اسرار کاربران چیست؟
او گفت: البته اسرار کاربران برای ما مهم است. اما فکر میکنم منطقی است اگر میخواهیم حرفی که میزنیم جایی شنیده نشود، از همان ابتدا آن حرف را نزنیم.
این موضع، ضمن منطقی بودنش، یک یادآوری مهم هم هست: شرکتهای حوزهی تکنولوژی قصد ندارند به صورت جدی مسئولیت اسرار ما را بپذیرند.